Για την κατασκευή χρειαζόμαστε δυο κομμάτια φελιζολ.
Έκοψα το ένα κομμάτι ακριβώς στο μέγεθος της πλάτης του ενυδρείου μας και μετά με το άλλο κομμάτι φελιζολ το έκοψα τα κομμάτια που θα χρησιμοποιηθούν σαν πέτρες. Τα κομμάτια αυτά τα έβαλα πάνω στο μεγάλο κομμάτι φελιζολ για να δω πως θα ταξινομηθούν στον χώρο.
Εγώ για πέτρες χρησιμοποίησα 3 διαφορετικά πάχη φελιζολ για να υπάρχει διαφορά μεγεθών στις πέτρες και να φαίνονται σαν φυσικές.
Μόλις έκοψα τα κομμάτια που θα τα χρησιμοποιηθούν για πέτρες τους τις έκοψα τις γωνιές για να φαίνονται σαν φυσικές και ότι τις έχει λειάνει ο καιρός και το νερό…
Αφού τις έβαλα επάνω και είδα πως θα μπουν στην πλάτη. Άφησα ένα μέρος χωρίς πέτρες για να μπει το σωληνάκι του φίλτρου.
Πριν κολλήσω τις “πέτρες” επάνω στην πίσω μεριά της πλάτης του φελιζολ χάραξα αυλάκια για να μπουν τα σωληνάκια του αέρα το καλώδιο του θερμοστοιχείου και η γείωση του ενυδρείου.
Μετά κόλλησα τις πέτρες επάνω με σιλικόνη ενυδρειακη αφού είχα ζωγραφίσει το που θα πάει η κάθε πέτρα.
Μετά από δυο μέρες που άφησα να στεγνώσει η κατασκευή ήταν η ώρα για το τσιμέντο. Τσιμέντο χρησιμοποίησα ταχείας πήξεως που το πουλάν παντού σε όλα τα καταστήματα με χρώματα και συναφή αντικείμενα.
Το τσιμέντο το πέρασα σε τρεις στρώσεις.
Την πρώτη μέρα έφτιαξα το μείγμα νερού και τσιμέντου αραιό ώστε να μπορεί να εισχωρήσει σε κάθε εγκοπή των πετρών. Με ένα πινέλο πέρασα πρώτα την πίσω μεριά του φελιζολ εκείνη που είχε τα αυλάκια για τα σωληνάκια και αφού περίμενα λίγη ώρα να στεγνώσει ξεκίνησα να κάνω την μπροστά μεριά. Το πρώτο χέρι είναι σημαντικό γιατί είναι αυτό που θα κλείσει όλες τις τρύπες που θα έχει η κατασκευή μας.
Αφού περίμενα καμιά δυο μέρες να στεγνώσει το πρώτο χέρι ήρθε η ώρα για το δεύτερο το οποίο θα ήταν πιο πηχτό από το πρώτο για να αρχίσει το φελιζολ να παίρνει την μορφή πέτρας ( στο πρώτο χέρι θα φαίνονται ακόμα οι πόροι του φελιζολ)
Μόλις τελείωσε και το δεύτερο χέρι περίμενα πάλι δυο μέρες για να στεγνώσει.
Στο τρίτο χέρι που είναι το πιο πηχτό θέλει προσοχή γιατί το τσιμέντο πήζει γρήγορα αφού δεν έχει πολύ νερό. Εκεί αφού το έβαψα όλο μπρος πίσω πήγα σε μερικές πέτρες και πάτησα λίγο το πινέλο για να δημιουργήσω στις πέτρες πορώδες σχήμα και να τις κάνω λίγο ταραχές.
Μετά από μερικές μέρες που είδα ότι έχει στεγνώσει τελείως το αποτέλεσμα ήταν ωραίο αλλά δεν με εντυπωσίαζε ιδιαίτερα. Από όσα είχα διαβάσει και είχα δει στο internet οι περισσότεροι τελείωναν την κατασκευή τους εδώ και μερικοί την περνούσανε εποξειδικη ρητίνη για να την κάνουν αδιάβροχη.
Μου είχε κολλήσει στο μυαλό να βάψω τις πέτρες με μπογιά χωρίς να ξέρω ακριβώς πως για να κάνω τα χρώματα τις πέτρας πιο φυσικά.
Έτσι πήγα αγόρασα μη τοξικές μπογιές (τέμπερες) και ξεκίνησα να πειραματίζομαι στο χρώμα. Τέλος κατέληξα στο χρώμα που μπορείτε να δείτε τώρα και με μερικές αποχρώσεις σε άλλα σημεία δηλαδή σε μέρη που είναι μεγάλες οι πέτρες έβαλα πιο καφέ χρώμα και σε μέρη που είναι η πλάτη έβαλα πιο σκούρα γκρι χρώματα.
Τέλος αφού το άφησα να στεγνώσει και αυτό για μερικές μέρες το πέρασα με εποξειδικη ρητίνη δυο συστατικών κατάλληλη για τρόφιμα και άφησα όλη την κατασκευή να στεγνώσει και να γίνει με την ριτηνη ένα πράγμα που θυμίζει πλαστικό, δεν έχει καμία σχέση πλέον με φελιζολ και τσιμέντο, δεν μπορεί να το καταλάβει κανένας άμα δεν του το πεις. Όση πιο πολύ ρητίνη βάλεις τόσο πιο πολύ θα γυαλίζει η κατασκευή.
Αφού είχε στεγνώσει η ριτηνη και ήταν έτοιμο το έβαλα σε μια σκάφη για να φύγουν όσα χρώματα υπήρχαν και έτσι όταν μπει στο ενυδρείο να μην χαλάσει η χημεία του νερού και πάθουν τίποτα τα ψάρια όταν θα είναι η ώρα να γεμίσει και να αρχίσει το στρώσιμο του ενυδρείου.
Θέλει λίγη υπομονή όμως όπως και το hobby το ίδιο. Πρέπει να αφήνεις κάθε στάδιο να στεγνώνει καλά πριν ξεκινήσεις το άλλο.
I used to be crustacean
In an underwater nation
And I surf in celebration
Of a billion adaptations
Συντάκτης θέματος
