Καλησπέρα.......με λένε Χριστίνα και επειδή δεν ξέρω που να απευθυνθώ είπα να κάνω μια ύστατη προσπάθεια και να να μοιραστώ μαζί σας την ιστορία μου με τα χρυσόψαρα. Πριν καμιά δεκαριά μέρες πήγα σε γνωστό pet shop στην Γλυφάδα, γιατί αποφάσισα να πάρω ένα χρυσοψαράκι. Δεν είχα κάνει προηγουμένως κάποια έρευνα αγοράς γιατί έκρινα ότι θα με καθοδηγήσουν οι αρμόδιοι του εν λόγω καταστήματος. Όντως πήγα, και πριν ξεκινήσω το τροπάριο ήρθα να πάρω ψάρια, ρώτησα το παλικάρι που ήρθε να με εξυπηρετήσει αν δεδομένου ότι δεν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα για κανονικό ενυδρείο, και επειδή το σπίτι είναι μικρό είναι εφικτή η αγορά χρυσόψαρου. Με διαβεβαίωσε πως ναι, και του εξηγώ ότι είμαι αρχάρια εντελώς και γι'αυτό τον εμπιστεύομαι στο να αγοράσω ό,τι κρίνει εκείνος απαραίτητο για να έχει το ψαράκι μια σχετικά καλή ποιότητα ζωής.
Παίρνω ένα μικρό πλαστικό δοχείο ενυδρείο που χωράει περίπου πέντε λίτρα νερό. Μια μικρή απόχη, δύο είδη φαγητών και ένα μικρό μπουκαλάκι με ειδικό χλώριο όπως μου είπε που θα το χρησιμοποιώ όταν αλλάζω το νερό. Επίσης πήρα 3 σακουλάκια χαλίκι, ένα μικρό πλαστικό φυτό και τα δύο ψαράκια, ένα αρσενικό και ένα θηλυκό. Όλα κυλούσαν ομαλά. Τους άλλαξα νερό, τους έβαζα φαγάκι, καθόμουν το βράδυ και τα παρατηρούσα και όλα τέλεια. Προχθές το βράδυ παρατήρησα ότι το ένα από τα δύο-το αρσενικό κολυμπούσε λίγο υποτονικά και επειδή τα παρατηρούσα όταν τους έβαζα φαγάκι ότι αυτό δεν προλάβαινε να φάει τόσο όσο το άλλο, υπέθεσα ότι ήταν λόγω αυτού. Χθες το πρωί λοιπόν ξύπνησα και σχεδόν τα τάϊζα με προσοχή για να φάνε και τα δυο το ίδιο. Έφυγα από το σπίτι και όταν γύρισα το μεσημέρι το αρσενικό είχε "φύγει".
Μεγάλη η πίκρα μου.... Το απομάκρυνα από το ενυδρείο και παρατηρούσα το άλλο γιατί σκεφτόμουν από μέσα μου- λες να είχαν συνηθίσει μαζί και τώρα που το άλλο έμεινε μόνο του να πέσει σε κάποιου είδους κατάθλιψη; Σήμερα είδα στην ουρίτσα του ότι έχει βγάλει σαν σπυράκι κόκκινο, κάτι που δεν είχε μέχρι χθες ή τουλάχιστον δεν το είχα δει εγώ. Τρώει και κολυμπάει κανονικά όμως. Διάβασα στο internet ότι μάλλον δεν έχει σωτηρία ούτε και αυτό. Τι μπορώ να κάνω για να να γίνει καλά; Υπάρχει κάτι που μπορώ όντως να κάνω; Υπάρχει κάποιος κίνδυνος μόλυνσης για ανθρώπους ή για σκυλί; Νομίζω θα βοηθούσε αρκετά μια φωτογραφία, αλλά αδυνατώ να το τραβήξω...
Ευχαριστώ όσους αφιέρωσαν χρόνο να διαβάσουν την ιστορία μου και εκτιμώ την οποιαδήποτε απάντηση.