Συναισθήματα και εντυπώσεις της Goldie.

Το κίτρινο common μου το έχω εδώ και 10 μήνες. Δε δυσκολεύτηκα καθόλου να το ονομάσω. Τον έβγαλα Τσιπούρα γιατί μοιάζει με πραγματική τσιπούρα και τον φωνάζω Τσίπη.

Δεν περίμενα ποτέ ότι υπάρχει τόσο έξυπνο ψάρι και όχι μόνο!...  Αναγνωρίζω στην προσωπικότητά του, ανθρώπινα συναισθήματα!

Έχει άγχος όταν είναι η ώρα του φαγητού και πηγαινοέρχεται τσατισμένο, ανεβοκατεβαίνει και χτυπάει δυνατά (πολύ δυνατά) τα χειλάκια του τη στιγμή που περνάμε από μπροστά του και μας ακολουθεί κολυμπώντας χωρίς να σταματάει τον θόρυβο. Το περνάει και σε μας το άγχος και γίνεται το δικό του… τρώει πιο μπροστά!

Αν είχε γλώσσα θα κυκλοφορούσαμε με ωτασπίδες.

Ζηλεύει! Κάθε φορά που μιλάω στο θηλυκό, στον πυθμένα του ενυδρείου, έρχεται τρέχοντας, την σπρώχνει, παίρνει τη θέση της και ενώ έχω κολλημένο το πρόσωπό μου στο τζάμι, κολλάει κι αυτός και με παρατηρεί.

Το ενυδρείο είναι δίπλα στο χώρο της κουζίνας και βρίσκομαι πολλές ώρες εκεί έχοντας γυρισμένη την πλάτη στο ενυδρείο. Με την άκρη του ματιού τον βλέπω κολλημένο μόνιμα στο τζάμι να με κοιτά με το στοματάκι του κλειστό, ενώ τα άλλα δύο είναι στον κόσμο τους. Μόλις στρέψω το κεφάλι μου προς το μέρος του και δει το πρόσωπό μου ανοιγοκλείνει το στόμα του σαν να μου μιλάει και κάνει χαρές κουνώντας την ουρίτσα του σα σκυλάκι. Φυσικά αναγνωρίζει το μπρος από το πίσω μέρος της κεφαλής!

Καμιά φορά συζητάμε, πως αν μπορούσε να ζήσει έξω από το νερό, θα ερχόταν μαζί μας και στο σούπερ μάρκετ!
Και στο pet shop σίγουρα, να διαλέξει τροφές!!!

{snippet as-other}{snippet goforum-geniki}